QUÉ PASA CO GALEGO DO EO-NAVIA??

(Recollido en Vieiros)


O asturianismo reacciona contra Ferrín



As palabras do presidente da RAG, que pediu a oficialidade do asturiano en Asturias e do galego no Eo-Navia, non gustaron en certos sectores.



Xosé Luís Méndez Ferrín, nunha entrevista publicada hai uns días, pedía a oficialidade da lingua asturiana no territorio da Comunidade Autónoma veciña, exceptuando a comarca do Eo-Navia -que fai parte do Principado- para a que o novo presidente da RAG reclamou a oficialidade do galego. "Persoalmente, dáme rabia que o asturleonés sexa cooficial en Miranda do Douro e recoñecido pola República Portuguesa, e o asturiano non o sexa en Asturias plenamente", dixo.



Porén, engadiu, "o occidente de Asturias é outra cousa, e ten que ter un tratamento especial, e nós apoiamos as normas do galego de Asturias do Eo-Navia". A Academia da Llingua Asturiana pronúnciase As declaracións non sentaron ben en diversos sectores asturianistas.


O xornal La Nueva España (LNE) encargouse de lles dar ampla cobertura durante estes últimos días. Por exemplo, esta cuarta feira, reproduce as palabras do "catedrático e académico da Llingua Asturiana para o Navia-Eo, José Antonio Fernández Vior", que din "acusou a Galiza de 'usar o Navia-Eo como cortina de fume cando teñen problemas lingüísticos no seu propio territorio'".


Ferrín, na citada entrevista, comentara neste senso estar "desexando que este conflito desapareza". "Eu son moi amigo de escritores asturianos e de persoas que defenden o asturiano, polo que este tema está como envelenado", lamentábase, e declarábase "un grande amigo da lingua asturiana".


Para Vior, no entanto -e en palabras de LNE-, "as inxerencias desde Galiza neste territorio son periódicas e atenden a determinados momentos". "É unha apreciación, mais no verán nunca sae nada disto, sae no inverno, que igual a xente anda máis aburrida ou cando teñen eles algún problema", declarou o catedrático de 87 anos.


Oficialmente, a Academia da Llingua Asturiana pronunciouse a través da súa presidenta, Ana Cano: "A Academia nunca renunciará á asturianidade de todos os concellos de Asturias e está en contra de que se intente galeguizar o Occidente". Porén, precisou que o problema de fondo é outro: "Se o asturiano e o galego-asturiano fosen linguas oficiais non pasaría isto". Posición do goberno de Asturias A directora xeral de Política Lingüística do Principado, Consuelo Vega, asegurou ao respecto que "o goberno asturiano recoñece a especificidade do galego-asturiano, a fala como se denomina popularmente, como unha realidade lingüística diferente do asturiano".


"Este recoñecemento é xurídico e se traslada aos ámbitos administrativos, educativos ou culturais", engadiu. Por outra banda, Vega considerou que a petición de Ferrín sobre a oficialidade do asturiano "é tan respectábel como a de calquera outro cidadán mais non ten lexitimidade xa que o territorio asturiano só lles compete aos asturianos".


Izquierda Unida de Asturias e Unidá Nacionalista Asturiana Tamén desde a política asturiana houbo reaccións. Unidá Nacionalista Asturiana (UNA) -que conseguiu o 0,7% dos votos nas pasadas autonómicas- emitiu unha nota de prensa que recolleu La Nueva España na súa edición deste martes: "As institucións asturianas teñen competencias exclusivas sobre a política lingüística en toda Asturies, tamén na zona máis occidental, e que a normativización corresponde legalmente á Academia da Llingua Asturiana, polo que non ten sentido reabrir artificialmente debates superados pola realidade xurídica e social, nin discursos expansionistas que xa deberían formar parte do pasado".


Outros que se pronunciaron foron Izquierda Unida de Asturias, que sinalaron que o Eo-Navia é "unha zona de indubidábel identidade asturiana". "Até hai pouco a política lingüística galega era a envexa dos asturianos falantes; de continuar os planes de Feijoo, Ferrín terá problemas máis graves que ocuparse do Occidente de Asturias".


Tres concellos do Eo-Navia Tamén na edición do martes, LNE titula: "Os alcaldes fan oídos xordos á pretensión da Academia Galega". Segundo o rotativo asturiano, o alcalde de Castropol, José Ángel Pérez (PSOE), apreciou que se trata dun tema "demasiado manido" e "non ten importancia porque é unha inxerencia que o único que lle vai reportar (a Ferrín) é que o coñezan como escritor". "Non hai lugar para a polémica, nós sentímonos asturianos, mais convivimos día a día cos galegos.


Coido que o importante é a visión integradora e o enriquecemento cultural que isto produce", sinalou a alcaldesa de Santiso de Abres, Goretti Quintana (PP), que considerou un erro utilizar o nome de galego-asturiano, xa que "habería que darlle prioridade ao asturiano, para que fose por diante e se nos identificase rapidamente coa rexión á que pertencemos". Por último, LNE cita o alcalde de Santalla de Ozcos, Antonio Riveras (IU), que afirmou que os veciños do Eo-Navia "teñen o seu propio idioma e non precisan que veña a Real Academia Galega, porque o único que pode facer é o que fixo co galego que é transformalo".



A opinións filolóxica desde Asturias O xornal completa a ampla cobertura realizada a partir das manifestacións de Méndez Ferrín recollendo a opinión do "filólogo e escritor, Xosé Miguel Suárez"; do "profesor de Lengua e escritor en fala, Ignacio Vares; e do "presidente da asociación Xeira, Xabiel G. Menéndez". Os dous primeiros participaron na elaboración das Normas Ortográficas do Galego-Asturiano editadas pola Secretaría Lingüística do Navia-Eo. Suárez explica que desde un punto de vista filolóxico "o que se fala no Navia-Eo é galego-portugués, mais outra cousa é o plano sociopolítico, identitario ou como se lle queira chamar.




Iso explica que en Galiza non se usen as normas do portugués e que en Asturias non se queira usar a normativa do galego". Vares explica: "Non se pode negar que compartimos rasgos con Galiza, mais tamén é certo que o galego non é unitario porque non é igual o que se fala nas Rías Baixas ca o que se fala en Ribadeo. A unidade márcaa unha decisión política". "Que non pretendan dicir que por fenómenos lingüísticos isto é galego.



Creo que se Galiza chegara até o Navia non teriamos que renunciar ás diferencias, mais non é así, e por iso aquí non hai vontade de renunciar a estas características propias". Por último, o presidente de Xeira asegura que "a riqueza de publicacións no Navia-Eo é debida á grande identidade da poboación cunha variedade lingüística diferenciada do galego".


Menéndez considera que a zona eo-naviega é "moi apetecíbel" xa que conta "cunha nómina moi importante de escritores cunha calidade literaria e editorial asombrosa, que xa quixeran moitas zonas cunha lingua máis forte". Xeira coincide con Ferrín en que a solución ("a estas inxerencias de Galicia", di LNE) é que se declaren oficiais tanto o galego-asturiano como o asturiano. Conclusión de LNE "


Así as cousas no Occidente todo o mundo parece ter claro que o galego-asturiano ou fala é unha lingua máis de Asturias en boca de falantes que se consideran e son asturianos", conclúe LNE ao respecto de toda a 'polémica' nunha das súas informacións elaboradas nestes últimos días

Espazos para os nosos maiores XA!!

A Liga demanda dos concellos parques biosaudábeis

Que é un parque biosaudábel?

É un espazo de lecer pensado nomeadamente prá terceira idade.

O devandito espazo contará con aparellos de xinasia axeitados prás persoas maiores, instalados ao ar libre, nos parques públicos.

Por que? Non é preciso clarexar que a terceira idade é o sector social máis amplo en moitos concellos galegos.

Onde? Nos concellos contamos con parques ou áreas acaidas pra esta caste de instalacións e calquera destes recintos podía converterse nun parque biosaudábel, de xeito total ou parcial, dependendo do espazo dispoñíbel, xa que nun parque común pode habilitarse unha zona biosaudábel.

Se os nosos concellos deciden abordar este proxecto con xenerosidade e vontade de servizo aos nosos maiores, non estaría de máis a instalación de xogos populares acarón destes espazos biosaudábeis: Xogo da rá, taboleiros de xadrez debuxados en mesas fixas, lastras de bólos...

Vantaxes: As instalacións que estamos a demandar repercutirían positivamente na saúde dos cidadáns da terceira idade, suporía unhas horas de entretemento pra un sector que non conta con grandes proxectos de lecer nas áreas rurais e estaríamos a contar cun xinasio ecolóxico, sen consumo de electricidade -contribuíndo co aforro enerxético- e aproveitando os recursos naturais. Sen esquecer que praos usuarios non suporía gasto ningún a utilización deste servizo.

Axudas: Esta caste de instalacións están a contar co financiamento do Fondo Estatal de Investimento Local (FEIL),

De qué praia se trata?

Velahí vai a ideia... Galiza tén praias e praias, e suponhemos que todos saberedes delas... mais esta a conhecedes???

Unha pista.... pasades Marin, seguides cara Bueu... suponhemos que @s do Morrazo iríades moito este vrán por alí, non?

En Lugo non se esquecen dos seus orixens

Neste inverno en Lugo ollóuse rebeldía cara o que queren imponher; semella que os románs nunca se foron das suas murallas, pero tamén é certo que os descendentes dos bravos fillos de Lugh siguen nos seus postos.
Lugo necesita clarificación da sua historia , e de certo que chegará ese día en que o povo saiba a verdade.
A sua verdade.

XIV ASEMBLEIA XERAL. Acordos

VELAHI TRES INSTANTÁNEAS DOS TRES ENCONTROS CELEBRADOS PARA DARLLE PULO A ESTA XIV ASEMBLEIA XERAL.

Nin que decir tén que despóis das xuntanzas houbera celebracións!!

.. e por todo o alto!!

Na primeira foto, a terceira xuntanza, feita no Bar San Pedro, no Valadouro.(norte do país)

Na segunda foto, a segunda xuntanza, feita na Casa dos Druidas, en Vilaboa do Morrazo.(sul do país)

Na terceira foto, a primeira xuntanza, feita no bar Alex na Povoa de San Xiao, entre Láncara e o Páramo (centro do país)

Pois ben!, pasemos pois a relatarvos como fora esta XIV ; na cál houbo unha resolución:

“Saudamos ao povo galés e de Caerfyrddin e dende a LIGA CÉLTIGA GALAICA acordamos proseguir os contactos a todos os niveis acadados nestes tempos”.

Proclamamos a Don Hixino Martins como Celta do Ano 2009 , quedando en facer unha recopilación da sua vida e obras, para a sua publicación no noso boletín interno: "Agardando a Breogán".

Presentamos unha escolma das accións realizadas neste ano:

Actuacións na Serra do Xistral – Os Penidos

Continúase coa edición mensal d'O Prado das Chantas, chegando ao número 58, editando un número especial en agosto “Especial Dartmoor”.
Celebráronse os VII Encontros anuais nos Penidos (O Valadouro), cos seus aspectos lúdicos e de investigación, e seguíronse realizando esporádicas visitas de estudo.
Acompañouse a persoal especializado na comprobación in situ dos elementos propiciatorios cara a declarar BIC o Dolmen de San Tomé (O Valadouro).
Realizouse unha visita guiada ás zonas máis relevantes acompañando dos reporteiros d'O PROGRESO, cara a realización dunha reportaxe para a edición do xoves 6 de agosto de 2009, saíndo neste especial de vrao na segunda e terceira páxina a dupla folla.

DENUNCIAS

A posíbel inclusión dun parque eólico no Chan da Caldeira, á entrada da península de Vares.
Destrución dunha mámoa no outeiro da Mourela, As Pontes, conxuntamente coa Plataforma de defensa do Patrimonio de As Pontes e ADEGA.
Verquido de refugallos infecciosos nos Penidos, O Valadouro.

O CAMIÑO DOS ARRIEIROS

Realizouse un roteiro de tres tramos do camiño na Semán Santa.
Co gallo dos actos das Letras Galegas, o xoves 21 de Maio, convidado pola Asociación HUME das Pontes, Manu Camba realizou unha charla con diapositivas encol da totalidade do Camiño dos Arrieiros.

DIVERSOS LUGARES DO PAÍS

Zona do Monte Branco (Camariñas). Realizouse unha viaxe de estudo con posterior tracexado dun itinerario.


... Para acabar , realizando os seguintes acordos...

- Profundizar as nosas relacións con o país irmán de Portugal , programaránse visitas de estudo a Guimaraes, Lisboa (museu arqueológico)
- Abriránse novos frontes de traballo: S. Xoán de Mosteiro, A Barcia de Mera, Serra do Suido,
- Profundirazánse os estudos xá realizados: Outeiro sacro de Agreimunde ( O Páramo)
- Proxecto de rehabilitación da rede dos antigos camiños reais.
- Investigación do Camiño Real “dos Condes de Lemos”, cun itinerario ancestral dende Monforte a Asturias
- Chamamento para a realización de todo o Camiño dos Arrieiros ( 42 km dende As Pontes a Bares)..
- Realizaráse unha edición de fascículos de 20 páxinas, que baixo o título xenérico de “Clásicos do Celtismo Galego”, tentarán a recuperación dos ensaios sobre o celtismo e a Galiza a nível genérico.
- Investigación e Rexurdimento do GALAICO

Enterados de terse disolto en Caerfyrddin (Gales) o Comité de Irmanamento coas Pontes, ofrecéronse varias propostas , sendo algunhas das cales as seguintes:

1. Publicación dun comunicado
2. Míranse dun xeito prioritario as relacións persoais coa xente galesa involucrada, para que estes contactos non esmorezan e poidan ir evoluíndo.
3. Desenvolverase e daráselle carácter prioritario á web adicada ás relacións de Galiza con Cymru.
4. Seguirase editando a TRÍADA virtual

No eido ecolóxico acordáronse efectuar denuncia aos medios de comunicación encol do estado do Río Sarria e efectuar un estudo de limpeza dunha determinada parte de Galiza para enviar proposta ás Asociacións Ecolóxicas e Culturais.

No eido patrimonial, comentóuse da posiblidade de adquisición dun terreo, establecendo unha pequena comisión para facer un estudo dos lugares do país susceptíbeis dunha posíbel adquisición a nome da LCG. En canto se teña feito este estudo, convocarase aos círculos para unha visita aos lugares propostos.

Seguiráse a campaña de investigación do estado actual do patrimonio galaico e seguimento dos monumentos a declarar BIC por Patrimonio.

No eido etnográfico retomaráse a campaña informativa ás AAVV encol das festas céltigas e galaicas máis relevantes.

No eido das comunicacións evolucionaránse as webs e os blogs da LCG, establecendo a creación de novas canles.

... E xa por último estableceronse realizar un mínimo de cinco roteiros para o vindeiro ano polas terras de Bergantiños, As Nogais, As Pontes, O Xistral e Samos.

MENSAXE DO NADAL DA LIGA CÉLTIGA GALAICA

Dende logo, definirnos como galegos e actuar como tales é cada vez mais complicado, polas moitas lecturas e comportamentos interesados que nos fan chegar dende fóra.

Ou dende dentro os “ entendidos” con gana de uniformizar todo o vivinte, ou polos moitos séculos que levan lavándonos o rebro pra que creamos que o de fóra é mellor e superior, teimando en que nós éramos atrasados en todo, acompañando en todo momento estes intereses con actos concretos para impoñernos paseniñamente un sentimento de culpa por sermos diferentes, e daquela facer que obráramos contra nós mesmos.

@s galeg@s somos depositarios dun legado cultural extremadamente rico, que está a esmorecer en moitos ámbitos, por razóns da negación e desprezo que veñen de lonxe ou porque a maré globalizadora no deixa moita cabida na sua supervivencia. Valerlle a ese legado, dignificalo e potencialo, non só é de xustiza cos nosos devanceiros, tamén é preciso na procura da nosa supervivencia como povo.

A nosa idiosincrasia está aí, rebeldes pero leais, complicados pero caviladores… todo un conxunto de métodos, ideas e comportamentos … avalados por un territorio e un idioma diferenciado que son a fachenda da península ibérica e asemade mostra vivinte dos “kelts*” que se definían diferentes e autónomos dende os seus territorios ben vertebrados, constituíndo os seus clans coas súas escalas sociais, sentían e dábanlle prioridade a aquelas cousas, maneiras, legado ao cabo, que aínda hoxe perduran na identidade de todos nós, e que aínda que os poderes alleos tratan de minorizar, deformar, desprestixiar e diluír, sempre, sempre estarán aí, pois evidencian o substrato céltigo da nosa cultura.
.
A Liga Céltiga Galaica dende a sua fundación en Compostela un 23 de novembro do 1996, vén traballando pra manter ao día ese legado que inmorrentemente nos deixaron e que vén sobrevivindo século tras séculos através das súas xentes máis sensíbeis e auténticas.
.
Nós non entendemos o celtismo como unha referencia nun momento determinado da nosa historia, xa que o que caracteriza aos países da Celtia non só é o pasado, tamén compartimos un percorrido histórico semellante cheo de intercambios até o presente.
Amais disto, os povos da Celtia soubemos sempre evoluír nun contexto non exento de adversidade e negación das nosas identidades.

O Celtismo definido aquí como unha serie de valores espirituais e inmorrentes que nos deron forma, xeito, motivo e forza pra existir como povo, hoxe representa pra o noso país unha clara referencia pra enderezar histórica e socialmente o seu rumbo.

O Povo Galego sempre mantivo acesa a faísca ou o lume dunha vontade de ser colectiva. Nós non entendemos o legado cultural dos devanceiros como un lastre do que cómpre desprenderse e si como unha posibilidade pra o futuro do País.

Por todo iso, a LCG vénse implicando non só na preservación e revitalización dos costumes e tradicións de orixe céltiga, comprometéndonos co afortalamento da nosa conciencia colectiva; senón tamén en mellorar as condicións de vida das nosas xentes creando alternativas e formulando propostas claras e reais.

Ese compromiso fainos constantes no noso percurso, e aquí, no noso Val (do mesmo xeito que noutras rexións galegas), mes a mes neste boletín.

Vaia pois esa mensaxe directa aos vosos corazóns : O afortalamento da nosa conciencia colectiva xunto co compromiso e a dignificación de todo aquilo que conleva a nosa existencia. Son principios dabondo pra crear ilusión, pra viver con alegría, fe e esperanza nunha Terra (Nazón) que nunca nos há virar as costas.

LIGA CÉLTIGA GALAICA


* Seguindo un criterio lingüístico, os territorios celtas son todos aqueles que comezan pola seguinte combinación fonética en latín:

1º consoante oclusiva gutural xorda/sonora (g/k)
2º vogais de abertura similar “a/e”
3º consoante alveolar líquida “l”

Resultado da evolución dende o termo grego “kelt” até os termos latinos: cal, gal, gael (atopamos esta evolución fonética no latín en Astvrica-Astorga, Lvcvs-Lugo ou Bracara-Braga) Neste caso atopariamos aos “galaicos” na Galiza, aos “galos” na Franza, aos “gálatas” na Turquía, aos “caledónios” na Escoza, aos “gaélicos” na Irlanda ou aos “galeses” no Principado do Gales (descoñecemos que vencellamento poden ter cos “celtae” as rexións de Galítzia na Poloña e Galilea na Palestina).