De seguido chegáramos o Castelo de Alfoz, onde fixemos un segundo acto, unha segunda cirimonia esta vez acompanhados polos sons da terra. Tiveramos sorte polo tempo e pola luz, coma se eles , os nosos mártires; que de seguro estiveron alí, escoitándonos, intercederon para poder gozar desa luz intensa do solpor que prolongárase ate finalizar o acto. Moita xente quedóu sen poder vir, uns... " polo qué dirán", outros pola imposiblidade física, e outros pola negativa dos seus santos varóns ( de partido ou do que tenhades a ben pensar...), o caso é que alí estivemos este ano, e alí estaremos no vindouro.
No hay comentarios:
Publicar un comentario