sábado, 25 de diciembre de 2010
domingo, 19 de diciembre de 2010
Xornada da Resistencia: Veleiquí os resistentes!!!
De min a triste Frouseira
que por traizón foi vendida
derrubada na ribeira
que xamais se viu vencida
Pranto da Frouseira
Cirimonia da Frouseira 1
A Frouseira é o único cacho de terra en Galiza e en toda a Península que non foi conquistada polos Reis Católicos. É o único cacho de terra “ceibe” e defendido por “galegos”. Defendeu o seu ata ser degolado. (...)
O pobo sinteuse totalmente identificado coa súa loita contra os opresores: o poder central e a igrexa. O sangue que derramou Pardo de Cela o 17 de decembro do 1483 foi un sangue que non secou senón que xermolou na alma do pobo coma sangue rebelde e de liberdade. Defensa rexa, traizón, apresamento e degolamento redimen a Pardo de Cela ante o pobo. (...)
Os reis tiñan coñecemento desta situación social tan “crítica”, por iso son dos que manteñen que Pardo de Cela foi degolado o “mes xusto”, o “día xusto” e no “momento xusto”. Uns días máis con Pardo de Cela vivo, Galiza podía estalar nunha gran revolta contra o Poder Real ¿Ficou aquí a derradeira independencia de Galiza? Puido ser.
Antón Meilán. Pardo de Cela e o nacionalismo galego.
Cirimonia na Frouseira. 2
Unha tarde de bandeiras ó vento, que tamén levara cara o noso Val esperanzas gardadas do saber conservar o legado dos nosos devanceiros, moitos deles mártires da sagrada causa da terra.
Cirimonia na Frouseira.
As fotos falarán por sí soas. Qué lectura facedes desta nosa xornada?... Nós respostaríamos cunhas cantas verbas contundentes:
-Ilusión
-Forza e dinamismo
-Gañas de cambiar as cousas
-Arelas de constituir pais , territorio.
-Fachenda de ser quenes somos.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)