miércoles, 21 de julio de 2010

Exposición das FISTERRAS no Museu do Mar . (Vigo)



Lemos no MUNDO un reportaxe de R. Lorenzo de Vigo, que a exposición 'Land's end-Terras Infindas' ficará no Museo do Mar de Vigo ate o 26 de setembro.


* Irlanda, Cornualles, Bretaña y Galicia, vistos por Matthieu Doval y Chloé Batissou
* Pinturas, textos y vídeos recorren los cabos más occidentales de Europa
* 'La manera de hablar del mar es idéntica en todos', señala la escritora
* La muestra estrena la nave central del museo vigués hasta septiembre



* Disminuye el tamaño del texto
* Aumenta el tamaño del texto

El carácter de los marineros de Cornualles es mucho más parecido al de Galicia de lo que todos creemos. Así lo demuestran el pintor Mathieu Doval y la escritora Chloé Batissou, dos creadores franceses que durante meses recorrieron los puntos más occidentales de Europa, los cuatro cabos de Irlanda, Inglaterra, Francia y España, para reflejar no sólo el paisaje sino también el carácter de sus gentes o el sonido del mar.

"Es muy curioso como la manera de hablar del mar es idéntica", explica Chloé en fluido castellano para comparar la misma forma en la que los percebeiros de Fisterra y los surferos de Bretaña identifican a las olas. Su parte del trabajo consistió precisamente en eso, en relacionarse con las gentes que habitan donde la tierra tiene su fin y el mar marca sus vidas. "No fue fácil -añade-, pero espero que haya quedado reflejado fielmente".

Desde el minero bretón que tiene pánico al mar hasta el marinero gallego que nunca bajaría a una mina, la escritora gala identifica similitudes y diferencias sobre un escenario separado por "varios días de coche y pocas millas de mar".

La exposición 'Land's end-Terras Infindas' fue inaugurada este viernes en el Museo do Mar de Vigo con su director, Pablo Carrera, como anfitrión de una muestra que estrena la nave central del edificio construido por el arquitecto César Portela y que podrá ser visitada hasta el próximo 26 de septiembre. No sólo el máximo responsable del recinto, sino también los artistas que ayer colgaban sus obras, destacaban el "sorprendente" edificio que les daba acogida. Bruselas, Cork, Cornualles y la Casa de Bretaña, en París, fueron anteriormente escenarios en los que la muestra vio la luz con 35 cuadros y los textos que los acompañan. También hay sitio para las nuevas tecnologías y no faltan vídeos y audios en los que se refleja la forma de vivir al borde del Océano Atlántico.

Thomas Dorval, hermano de Matthieu, es el encargado de una vídeoproyección creada con la tecnología 3D y que ayuda a comprender "el viaje del artista por esos paisajes". La creación está acompañada por la música de Hughes Germain, que a través de unas cajas específicas para las frecuencias graves, el espectador se ve envuelto en una atmósfera de audio y vídeo que le introducen de lleno en la temática central.
'Recanto do solpor' donde la muestra cobra sentido

Una de las piezas claves que ningún visitante debe perderse es la composición creada en una de las salas más espectaculares del Museo do Mar. El mirador acristalado ubicado en la fachada oeste de la nave central acogerá el espacio denominado 'Recanto do solpor'.

Presidido por una de las obras de Matthieu y con la música de fondo de Germain, será el lugar en el que la muestra "cobre todo su sentido" con la visión del sol ocultándose cada día tras las Islas Cíes, destaca Carrera.

Los cuatro artistas franceses comparecieron en público para dar su particular idea de la muestra y la coincidencia fue unánime al resaltar que en Galicia sus obras "toman una dimensión nunca vista". Matthieu Dorval afirmó estar orgulloso de llegar a Vigo porque "sé que esta es la región donde más importancia tiene el mar y el proyecto lo que quiere es llegar a la población para retransmitir la sensación que tuvimos nosotros cuando lo realizamos".

'Land's End' también contiene cinco maquetas de distintos faros que llevan el mismo nombre que el cabo que "cada día despiden el sol" en el punto más occidental de Cornualles y en los que cobran especial importancia los elementos que componen los temporales costeros como la lluvia, el viento, la espuma y las olas. "Son cuatro regiones con lengua propia, con su identidad", afirma Chloé, mientras Matthieu recuerda entre las sonrisas de todos los presentes que "también el clima es muy parecido".

lunes, 28 de junio de 2010

FINÓU O NOSO AMIGO ROPARZ OMNÉS




A LIGA CÉLTIGA GALAICA quér poñer en comunicación do povo Galego o pasamento de ROPARZ OMNÉS, un bretón que fora perante 30 anos o presidente do Comité Bretagne-Galice, e que o longo da sua vida creara un grande número de vínculos entre os dous países.

Roparz nacera en Dinan no ano 1930 . Xa de moi novo interesóuse pola historia, a lingua e a cultura bretoa desplegando unha intensa actividade.

Fundara a “Xuventude de Estudantes Bretóns”, dos círculos céltigos de Dinan, e de Dinard, presidira a Confederación Kendalc`h, acollendo na zona de Promelin, onde fora alcalde, a primeria escola Diwan .

Apasioado polas lingaas , estudara español na Universidade de Rennes, e afondara en todo cando se referira a Galicia, convocando numerosos encontros sobor moitas frontes de traballo que definían as realacions historias entre a Bretaña e a Galicia.

Dende 1982 ate 2000 presidira o Comité Bretagne-Galice, provocando a realización de novos irmandamentos e intercambios entre os dous países.

Dende a LIGA CÉLTIGA GALAICA queremos comunicar que Roparz Omnés deixanos un importante e imprescindible mensaxe cara as novas xeracións xunto a unha gran laboura de futuro cara os dous paises. Recordamolo tal como era: un home afectuoso, atento, apasionado, por suposto bó e xeneroso e sempre con iniciativas a prol da busqueda incansable de novos sendeiros con os que acortar as sempre boas relacions entre a Bretaña e a Galiza.

Roparz : o teu exemplo e o teu traballo o irán recollendo as nosas novas xeracións de bretóns e Galegos; namentras que o teu espírito vivirá eternamente nos nosos corazóns e nos dous países que amaches.



lunes, 21 de junio de 2010

ROTEIRO POLOS TESOUROS DA SERRA DO ÉDRAMO













Organizado pola Liga Céltiga Galaica, AACC Cultura do Pais e a Irmandade Lusófona de Lugo imos desenrolar o sábado, dia 26 Junho 2010 unha xornada que nos descubrirá ún dos paraxes máis especiais e misteriosos da nosa xeografía.

PUNTO DE ENCONTRO

10.30. Combinamos todos en Sarria ao pe das escaleiras do hotel Afonso IX.
10.50.Chegaremos ó cruce de acceso ó Castro de Formigueiros e da Necrópolis de Santa Mariña a tres km do povo de San Eufrasio cara o Incio e a dereita da estrada que comunica o Val do Mao con Castroncán e Samos. Deixando alí os coches, preparerémonos para o roteiro.

O ROTEIRO

11:10.- Escomenzaremos visitando a Necrópolis de Santa Mariña, na raia de Samos o Val do Mao, declaradas BIC. Percorreremos a chaira para retornar de novo a estrada.
Exténdese pola confluencia dos tres concellos de O Incio (parroquia de Santa Cristina de Viso), Samos (parroquia de Santiago de Formigueiros) y Sarria (parroquia de San Martiño de Loureiro).
A necrópolis construírase ó longo dun amplo intervalo , que pódese ubicar entre o Neolítico Final e o Bronce Inicial (entre el IV.º y el II.º Milenio a.C.), erixíndose como unha das máis relevantes concentracións de arquitecturas tumulares de todo o NW peninsular.
Este carácter notable, vén dado, non só polo elevado número de elementos que a conforman, senon tambén pola heteroxeneidade ou diversidade que presenta tanto nas suas dimensións e nos restos das antas que resultan hoxe en día visibeis, como na ocupación do espazo funerario, que implica, entre outras cousas, que en varios casos a construcción dun monumento se realice prácticamente sobor da periferia da masa tumular de outro, ou a existencia dun emplazamento xerárquico no caso de tres elementos, dende os que son percibidos a mitade dos integrantes da necrópolis.

Están identificados un total de 44 xacementos ou elementos arqueolóxicos, correspondendo 40 de eles a monumentos tumulares ou medorras, nome este último con o que se nomea na zona a esta categoría de xacementos, tres a grabados rupestres e un elemento adscribible cando menos a época moderna (camiño real).



12.00 .- Unha vez retornados o cruce, atravesarémolo, iniciando o sendeiro que o longo de 5 kms, levarános ó Castro de Santa Margarida.
Ós seiscentos metros aparece a mán esquerda un camiño que da acceso ó castro de Formigueiros, situado a uns 150 m do desvío.

12:10 .- No Castro haberá un pequeño acto de apresentación polos membros da Treba Seurra.
Nesta acondicionada rota de sendeirismo permitirános, a través de 5,3 km de lonxitude entre os límites municipais de O Incio e Samos; coñecer a excepcional riqueza patrimonial das cumes da Serra do Édramo, pois nesta Serra atópanse os máis notabeis monumentos arqueológicos do sul lucense.

Miraremos de perto o castro de Formigueiros, a necrópolis megalítica do monte de Santa Mariña chegando a través de varias necrópolis como o Campo de Valentin ate o Castro de Santa Margarida, atravesando algunhas áreas recreativas para o noso avituallamento.

Sendo este emplazamento un dos castros máis espectaculares do Pais debido o seu extenso e complexo sistema defensivo, está defendido en tódolo seu perimetro por unha sólida muralla que alcanza nalgúns tramos os catro metros de anchura. O seu alrededor exténdese un amplio conxunto de fosos e muros con unha complexidade que fai difícil a sua interpretación.

13.- De seguido regresaremos á pista principal , e a 1,3 km atoparemos nun miradoiro cunhas fermosas vistas do Val do Mao.

13:15.- A 600 m chegaremos ó conxunto de mámoas do Campo de San Valentín, sendo visibeis só dous do seu conxunto. Podremos ollar nunha delas a cámara e o corredor.
No km 2,4 bateremos nun cruce de camiños, o sendeiro que vai cara San Eufrasio e a igrexa de Santa Maria do Mao
Uns douscentos metros mais adiante, á esquerda da pista bateremos con outra mámoa e unha reducida área de descanso.

13:30 .- No km 2,9 a esquerda , un desvío sinalizado levarános ó mirador do Castelo a través dun percorrido de 450 m, ficando a pouca distancia do mesmo un marco xeodésico de A Vila e os restos do que fora unha torre de vixilancia dende a cal pódense divisar os castros de Formigueiros e o se Santa Margarida , tendo asemade unhas fermosas vistas da vila de Samos e da sua bisbarra con Sarria no horizonte.

A 4,2 km atoparemos a derradeira mámoa accedendo a ela por un camiño que sale a esquerda da pista.

14.00.- Km5: final da rota no castro de Santa Margarida, o que accederemos a sua atalaia virando a mán esquerda por un camiño que nos levará ate a sua base.

14:15 .- Iniciaremos o camiño de regreso ate bater co anterior cruce de camiños. Daquela colleremos o camiño cara o Mao e a 300 m, na área recreativa das Fontes, celebraremos os coñecementos do dia cun xantar.

16:30.- Despois dos postres e a obligada tertulia, onde deseñaremos onde pasar o resto da xornada, retornaremos ate a zona do Castro de Formigueiros onde deixaramos os coches, para seguir coñecendo estes eidos históricos esquecidos da Galiza que ben merecen da ubicación neses lares dun Parque Arqueolóxico.
POR TANTO EMPLAZÁMOSVOS A QUE AUNQUE NON SECUNDEDES O NOSO CHAMAMENTO, NOS VISITEDES PARA OLLAR AS FOTOS E COMENTARIOS QUE PUBLICITAREMOS NESTE E NOUTROS BLOGS DA LIGA CELTIGA GALAICA, CUN OBXETIVO MOI CLARO: A UBICACIÓN DUN PARQUE ARQUEOLÓXICO NESTA MÁXICA E TRANSCENDENTAL ZONA HISTÓRICA.






CASTRO DE FORMIGUEIROS: A LENDA











O castro de Formigueiros tén a chave da historia, concretamente da historia oculta da Galiza do século IV e V, unha etapa dura e violenta que fixo que a xente fuxira cara as montañas e voltara a reutilizar as antigas fortalezas do ferro.
Os muros e fosos de Formigueiros falan alén do predicible. Hai máis, pero está enterrado.
As fotos falan por sí solas. Asemade o patín das duas derradeiras fai pensar que a última reutilización do castro puido ser na época medieval.


sábado, 8 de mayo de 2010

ROTEIRO POLO CAMIÑO DOS ARRIEIROS

A finais de abril, finalizamos a segunda etapa, e por conseguinte, o percorrido completo do CAMIÑO DOS ARRIEIROS dende As Pontes ate Vares.
Estas xornadas conseguiron reunir en ámbalas duas etapas a máis de 30 persoas e 5 asociacións que xuntas iniciamos os contactos previos a unha futura coordinación para a defensa do noso Patrimonio.
Moito que contar, moito que decir... mais tedes unha boa referencia no noso blog adicado o propio Camiño dos Arrieiros.

http/::caminhodosarrieiros.blogspot.com/

Que o disfrutedes!!

lunes, 22 de marzo de 2010

27 de Marzo: Todos temos unha cita no Camiño dos Arrieiros


ROTEIRO CULTURAL: Camiño dos Arrieiros

Treito: As Campeiras (As Pontes) - Cristo de Mouraz (Mañón)
Dia: 27 de marzo de 2010
Saída: 10’00h diante do local da A.VV. das Campeiras
Chegada: 19’30h


Organiza: Liga Céltiga Galaica, Plataforma na Defensa do Patrimonio das Pontes
Colabora: Asociación Informática @migus, Asoc. de Estudos Históricos HUME, Clube de Montaña O Caxado


Descrición:
O Camiño dos Arrieiros ou Camiño Grande discorre ao longo duns 42 km., unindo As Pontes co porto de Vares. Este camiño tense empregado dende a Prehistoria como vía de intercambio comercial, constituíndo unha das rotas principais de comunicación entre os pobos do noroeste peninsular, das Illas Británicas e da península Armoricán. A vía recibe o nome dos chamados arrieiros, que durante séculos transportaron todo tipo de mercadorías ao lombo de mulas e cabalos.

Máis de 200 mámoas emprazadas nas serras da Faladoira e Coriscada, flanquean o camiño dende As Pontes a Vares. Estas construcións prehistóricas forman xunto coas pedrafitas e as cruces de pedra unha unidade patrimonial de especial interese, que fan do Camiño dos Arrieiros un dos activos culturais máis importantes do territorio.

Un itinerario no que desfrutar tamén da natureza, e dalgunhas especies protexidas como a Erica tetralix, presente en zonas enchoupadas ás que acoden a beber os centos de cabalos que viven en réxime de semiliberdade polas serras.

Nesta ocasión realizaremos un primeiro treito duns 20 km., a través dos concellos das Pontes e Mañón.

Inscricións:
http://www.amigus.org/festas/roteiro_camino_arrieiros/


Contacto:
plataforma@amigus.org
ligaceltigalaica@gmail.com




lunes, 1 de marzo de 2010

E OS ESPAÑOIS EN PORTUGAL SIGUEN IGUAL DE PREPOTENTES!!!


Publicamos unha carta aberta do Movimento Lusófono a empresa española IBERIA.
Dende a LIGA CELTIGA GALAICA amosamos públicamente a nosa solidariedade cos irmáns portugueses , condenando abertamente esta nova afrenta española: esta vez tocóulle a Iberia... mañán quén? ... Pescanova? ......

CARTA ABERTA AO CONSELHO DE ADMINISTRAÇÃO DA “IBÉRIA”

Excelentíssimos Senhores:

1. Como devem saber, as empresas de aviação civil que operam em Portugal são obrigadas a cumprir a legislação nacional e a respeitarem a cultura e a língua nacionais. Para poderem realizar as suas operações entre nós, recebem um alvará, emitido pela ANA e é a ASAE que é responsável pelo estrito cumprimento da lei nas suas operações. Daí, por exemplo, uma recente queixa à ASAE relativa à “Easyjet”, dado que a empresa britânica recusava as reclamações de perda de bagagens que não usassem a língua espanhola ou inglesa, conforme foi amplamente noticiado nos meios de comunicação social.

2. Embora opere em Portugal e tenha que cumprir a legislação portuguesa, a Ibéria mantém no nosso país apenas um escritório de vendas. Fazem reservas de segunda-feira a Domingo, mas, ainda que estejam a vender em Portugal e a portugueses, não se dignam a falar em português fora deste período conforme se constata na sua página web:
"Portugal
Reservas
707 200 000 (Português) De 09:00 a 20:00 horas locais de Segunda a Domingo.
(Inglês e Espanhol) 24 horas de Segunda-Feira a Domingo."

3. Mas isto não é o mais grave: se um cliente português quiser apresentar uma reclamação pelo mau serviço prestado, o escritório da Ibéria em Portugal não o aceita. Nem aceita um correio eletrónico, nem um fax nem uma carta. Obriga os clientes portugueses, que compram e pagam os seus bilhetes em Portugal a uma empresa certificada para operar em Portugal, a enviarem uma carta em inglês ou em castelhano.

4. Nessa medida, o MIL, enquanto entidade que, sem complexos, defende, de forma coerente e consequente, a Lusofonia, irá apresentar uma reclamação junto do Instituto do Consumidor, da ANA e da ASAE:
i) Porque a Ibéria não cumpre a lei do consumidor em vigor e recusa a apresentação de reclamações em língua portuguesa;
ii) Porque a Ibéria mantém um serviço de venda (reservas) em língua não portuguesa, em Portugal (o número verde é de uma operadora nacional);
iii) Porque ainda que sejam portugueses uma parcela muito significativa dos seus clientes, a empresa não mantém a língua portuguesa no seu serviço de comunicações. Algo que, de resto, seria muito fácil, tendo em conta que na própria Espanha há já 3 milhões de falantes do Português da Galiza (língua galega).

Muito cordialmente

MIL: MOVIMENTO INTERNACIONAL LUSÓFONO